MIKA - The Boy Who Knew Too Much

Vandaag verscheen het 2e album van Mika, “The Boy Who Knew Too Much”. Al sinds het vorige album ben ik grote fan van hem en heb dan ondertussen ook al zijn 2 dvd’s gekocht. Die DVD’s draaiden vooral rond zijn debuut “Life in Cartoon Motion”. Al werd er bij de 2e dvd, een registratie van zijn eerste stadionconcert in Frankrijk, al een vooruitblik gegeven met een akoestische versie van “Rain” dat ook op dit album terug te vinden is. “Holy Johny”, een tourklassieker, is dan echter weer niet terug te vinden, wat enerzijds wel jammer is maar waarschijnlijk was Mika het onderhand wel al beu gespeeld.

De cover van dit nieuwe album doet trouwens denken aan het eerste album en de cover… Best wel leuk dat de albums dus wel naast elkaar passen… 

De opener van dit album, “We are Golden” is ondertussen al een echte radiohit. De eerste keer dat ik dit hoorde was tijdens een fantastisch moment deze zomer in Gent. Het nummer zelf klinkt heel catchy en mag er zeker zijn!

“Blame it On The Girls” krijgt een meer funky beat, en dat is Mika wel… Bij geen enkel nummer op zijn album krijg je het gevoel dat je naar dezelfde track van daarnet zit te luisteren.

“Rain” had ik dus al eens in een live akoestische set gehoord en klonk toen heel droevig en triest… Het nummer behoudt zijn schoonheid op dit album maar krijgt een vrolijkere melodie.

“Dr. John” passeerd en bij het horen van “I See You” duikt er al direct een dit-is-mijn-favoriet!-gevoel op.

“Blue Eyes” hoorden we al op de EP (Songs for Sorrow) die eerder dit jaar verscheen. Het is een redelijk speciaal nummer naar mijn mening en niet echt mijn ding…

Tijdens “Good Gone Girl” krijgen we een meer akoestisch nummer en dat is zoals ik Mika graag bezig hoor. Akoestisch, op dreef met een piano onder zijn vingers… Een heel fijn nummer.

Volgens mij wordt “Touches You” een live-nummer. Zo eentje die op het album zelf weinig aandacht trekt, maar live één van de nummers is… Toch blijkt dat nummer niet op het 2e schijfje te staan dat een live-concert in Sadler’s Walls bevat met oude én nieuwe nummers.

De intro van “By The Time” doet me aan een bekend nummer denken dat al wat leeftijd heeft, jammer genoeg kan ik niet direct op de titel komen daarvan. Dat stukje blijkt uiteindelijk het refrein te zijn van dit rustige, maar best wel leuke nummer. Dit is misschien een goed nummer om in januari/februari 2010 uit te brengen. Bij het horen van het nummer krijg ik namelijk het winter/lente gevoel dat, terwijl het toch nog ijskoud is buiten, de eerste zonnestralen begin door te komen en de vogels terug te horen zijn in de bomen… Zalig gevoel!

“One Foot Boy” is een vrij opgewekt nummer, waarna “Toy Boy” komt, wederom een nummer dat we eerder al op “Songs for Sorrow” konden terugvinden. Jammer dat er van die 2 nummers van de EP geen nieuwe versie met enkele veranderingen op de cd werden gezet, maar gewoon integraal gekopieerd werden naar de cd.

“Pick Up Off The Floor” is een wat trager nummer dat steeds op tijd weer even wat bombastischer wordt… Mika op z’n best!

Bonus track “Lover Boy” is een zeer leuke afsluiter voor het 2e album van Mika, eentje dat zeker een waardige opvolger is voor “Live in Cartoon Motion”.  Dat Mika een groot artiest is mag zeker gezegd worden, zeker als u weet dat hij ook al het artwork voor dit album samen met zijn zus ontwierp!

Bij de special edition die ik kocht zit ook nog een 2e schijfje met een concert-registratie van een concert in Sadler’s Walls. Een zeer leuke plaat en de €5 extra zeker waard! We mogen zeker nog veel verwachten van deze jongen!

Naast al dat is er op de eerste cd ook nog een verwijzing naar een externe website waar je naast de lyrics kan downloaden ook nog 4 exclusieve video’s kan bekijken van een optreden voor Channel 4.

Als je de cd dan nog registreerd op www.mikasounds.com kan je ook nog aan een aantal andere cadeau’s geraken die Mika continu weggeeft aan zijn fans. En zo blijft al dat leuks maar komen!

“The Boy Who Knew Too Much” bij FRS

“The Boy Who Knew Too Much – special edition” bij FRS